نگاه ایرانیها به «گُل»/ وقتی «گُل» بهانهای میشود برای بازخوانی نسبت ما با زمان، طبیعت و خاطره

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از روابط عمومی رویداد، پلتفرم کیوریتوریال «سیمین پاریس» که در سالهای اخیر به یکی از مهمترین پایگاههای معرفی هنرمندان ایرانی در اروپا بدل شده، در تازهترین برنامه خود نمایشگاه گروهی «FLOWERS / گلها» را در قلب پاریس برپا میکند. این نمایشگاه از ۲۷ تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۵ در نشانی 24 rue de Penthièvre در منطقه هشتم پاریس و هر روز از ساعت ۱۱ تا ۱۹ میزبان علاقهمندان است.
«گلها» پنج هنرمند سرشناس و صاحبسبک هنر معاصر ایران را گرد هم میآورد: فریدون آو، فرهاد استوانی، رعنا فرنود، مینا غازیانی و شادی مهسا. نقطه پیوند این پنج نگاه متفاوت، تمِ ظاهراً ساده اما ازلیِ «گل» است؛ عنصری که در شعر و نگارگری ایرانی، همواره حامل زیبایی، ناپایداری، خاطره و اشراق بوده است. در این نمایشگاه، هر هنرمند با زبانی شخصی به سراغ گل رفته؛ از نقاشی روی بوم و کاغذ تا آثار روی تخته، مجموعهای از کارها شکل گرفته که هم به تاریخ هنر غرب چشم دارد و هم ریشههای عمیق خود را در سنت شرقی فراموش نمیکند.
در متن کیوریتوری این رویداد، گل بهعنوان موتیفی جاودان معرفی میشود که میان شعر فارسی و تاریخ هنر اروپایی پلی پنهان میزند: نمادی از گذر زمان، ناپایداری حیات و دعوتی برای زیستن در اکنون. هر اثر در «گلها» روایتی شخصی از این تجربه است؛ اما کنار هم، به مثابه مراقبه جمعی بر جریان زندگی عمل میکنند. بدین ترتیب، نمایشگاه نه تنها مجموعهای از آثار مستقل، که نوعی «گفتوگو» میان پنج نگاه ایرانی و میراث نقاشانه غرب درباره طبیعت، خاطره و زیبایی است.
«سیمین پاریس» در مقام یک پلتفرم کیوریتوریال، به مدیریت هنری لیلا وارسته ،طی سالهای گذشته کوشیده است بستری پایدار برای حضور هنرمندان ایرانی در صحنه هنر پاریس فراهم کند؛ از معرفی نسلهای مختلف نقاشان و تصویرگران تا برگزاری نمایشگاههای موضوعی که ریشه در فرهنگ و ادبیات ایران دارند. این پلتفرم، با تمرکز بر گزینش حرفهای آثار، ارائه متنهای دقیق کیوریتوریال و ارتباط مستمر با گالریها و مخاطبان اروپایی، نقشی واسط میان هنرمندان ایرانی و فضای بینالمللی هنر ایفا میکند؛ فضایی که در آن، هویت ایرانی نه بهعنوان «حاشیه» بلکه بهعنوان بخشی فعال از گفتوگوی هنر معاصر خوانده میشود.
نمایشگاه «FLOWERS / گلها» تازهترین نمود این رویکرد است؛ پروژهای که در آن یک نشانه آشنا و دیرین – گل – بهانهای میشود برای بازخوانی نسبت ما با زمان، طبیعت و خاطره، و در عین حال فرصتی است برای دیدهشدن دوباره هنر معاصر ایران در یکی از مهمترین پایتختهای فرهنگی جهان.

۵۹۲۴۲

