نویسندگان ترجیح می دهند از غضروف خودزا برای بازسازی و تقویت سپتوم بینی استفاده کنند. عمل بینی سه گزینه برای غضروف اتوژن عبارتند از سپتوم بینی، غضروف گوش و غضروف دنده ای. نویسندگان ترجیح می دهند از غضروف تیغه بینی به دلیل سهولت برداشت و استفاده استفاده کنند. اگر غضروف سپتوم در دسترس نباشد یا کافی نباشد، غضروف کانکال می تواند محل پیوند خوبی باشد. با این حال، گاهی اوقات غضروف کافی از سپتوم یا گوش وجود ندارد یا غضروف به اندازه کافی برای نیازهای بیمار محکم نیست. در این حالت غضروف دنده ای برداشت می شود.
رابطه یک سوم پایین تر
انحراف تیغه بینی نه تنها ممکن است باعث انحراف پشتی شود، بلکه با نفوذ آن در راه هوایی طبیعی باعث انسداد بینی نیز می شود. انحراف یک سوم پایینی بیشتر به انحراف سپتوم دمی مربوط می شود. سپتوم دمی یک ساختار مهم است که از نوک بینی پشتیبانی می کند. از آنجایی که سپتوم بین غضروف های جانبی پایینی در خط وسط قرار دارد، انحراف آن تمایل به انحراف یک سوم پشتی پایینی به راست یا چپ دارد.
انحراف خفیف سپتوم دمی ممکن است با تکنیک “درب چرخشی” درمان شود. در این مانور، سپتوم دمی به سمت ستون فقرات ماگزیلاری آزاد می‌شود، به سمت دیگر ستون فقرات «بالعکس» می‌شود و برای رفع آن به پریوست بخیه می‌شود. به طور معمول، یک جیب بین crura داخلی ایجاد می شود تا سپتوم دمی را در موقعیت جدید خود قرار دهد. در صورت لزوم، حاشیه کوچکی از سپتوم دمی در حاشیه تحتانی آن برداشته می‌شود تا امکان چرخش آن به سمت طرف مقابل ستون فقرات بینی فراهم شود. سمت مقعر سپتوم را می توان برای صاف کردن آن و کاهش تمایل آن به “بازگشت به عقب” به موقعیت قبلی خود در نتیجه حافظه غضروف، تراشه کرد. در موارد شدیدتر، سپتوم دمی ممکن است به اصلاح پیچیده تری با برداشتن جراحی بینی و جایگزینی با غضروف خودزا از گوش یا دنده نیاز داشته باشد.