تینا مزدکی_نیروی دریایی ژاپن تصویری تازه از جدیدترین ریل‌گان (Railgun) الکترومغناطیسی خود منتشر کرده که توسط آژانس تدارکات، فناوری و لجستیک (ATLA) برای مقابله با موشک‌های هایپرسونیک در حال توسعه است. این سلاح، ظاهری شبیه به وسایل داخل بازی ماینکرافت (Minecraft) دارد.
ریل‌گان‌ها که نخستین‌بار در دهه ۱۹۲۰ توسعه داده شدند، از نظر مفهومی ساده‌اند، پتانسیل فوق‌العاده‌ای دارند و حس‌وحالی علمی-تخیلی دارند. اصول کارشان هم چندان پیچیده نیست؛ در واقع، هر دانشجوی سال اول مهندسی می‌تواند بدون زحمت زیاد یک نمونه قابل‌قبول از آن را بسازد.
در اصل، عملکرد ریل‌گان شبیه این است که یک موتور الکتریکی را باز کنیم و به‌جای اینکه آرمیچر را بچرخانیم، آهنرباها، پرتابه را در مسیر مستقیم پرتاب کنند. همین اصل در قطارهای مگلو و پرتاب‌کننده‌های هواپیما روی ناوهای هواپیمابر جدید آمریکا هم استفاده می‌شود. اما در ریل‌گان، این روش برای شلیک پرتابه‌ها با سرعت‌های بسیار بالا به‌کار می‌رود، بدون اینکه نیازی به باروت یا دیگر مواد منفجره باشد.
آمریکا، هند، چین، فرانسه و آلمان همگی به دنبال توسعه‌ی ریل‌گان‌های عملیاتی برای استفاده در کشتی‌های جنگی و توپخانه‌ی زمینی بوده‌اند، اما از سال ۲۰۱۶ ژاپن بیشترین علاقه را نشان داده و در سه سال گذشته ۴۶.۳ میلیارد ین (معادل ۳۰۰ میلیون دلار) برای آن سرمایه‌گذاری کرده است.
ژاپن از سال ۲۰۱۶ به‌طور فعال روی فناوری ریل‌گان الکترومغناطیسی کار می‌کند تا توان دفاعی‌اش را در برابر تهدیدهای پیشرفته‌ی هوایی و دریایی افزایش دهد. این برنامه بخشی از راهبرد کلی برای مقابله با چالش‌هایی مثل موشک‌های هایپرسونیک و دیگر پرتابه‌های پرسرعت است.
هنوز جزئیاتی درباره ریل‌گان جدید ژاپن منتشر نشده، اما آخرین نمونه‌ای که اطلاعاتی از آن در دست است روی ناو نیروی دریایی JS Asuka آزمایش شده است. این نمونه می‌تواند گلوله‌هایی به قطر ۴۰ میلی‌متر و وزن ۳۲۰ گرم (حدود ۱۱ اونس) را با سرعت ماخ ۶.۵ شلیک کند و در هر شلیک حدود ۵ مگاژول انرژی مصرف می‌کند. البته هدف این است که این مقدار را در آینده به ۲۰ مگاژول افزایش دهند.
با اینکه ریل‌گان از نظر ساختار ساده است، تبدیل آن به یک سلاح عملیاتی کار آسانی نیست. ساخت سامانه‌های تأمین توان لازم، مدیریت گرمای شدید تولیدشده و کوچک‌سازی اجزا برای نصب روی کشتی‌ها و دیگر سکوها چالش‌برانگیز است.
از دید ژاپن، کاربرد ویژه‌ی ریل‌گان در مقابله با موشک‌های هایپرسونیکی است که چین و کشورهای دیگر در حال توسعه‌ی آن‌ها هستند، کاری که اصلاً ساده نیست، چراکه تسلیحات هایپرسونیک قابلیت مانور دارند، نمی‌شود مثل یک هدف ثابت یا پرنده‌ی سفالی جلوی آن را نشانه گرفت و شلیک کرد.
برای این کار به پرتابه‌های هوشمند پیشرفته‌ای نیاز است که بتوانند به هدف قفل شوند و در حین پرواز تغییر مسیر دهند تا برخورد دقیق حاصل شود؛ در واقع منظور استفاده از موادی مثل تنگستن برای کشنده‌تر شدن گلوله‌ها و همین‌طور حسگرها و سامانه‌های هدایت‌گری پیشرفته است که بتوانند در زمان واقعی واکنش نشان دهند.
همچنین این سامانه‌ها باید دارای تجهیزات الکترونیکی‌ای باشند که بتوانند شتاب‌های ناگهانی بسیار شدید و تا بیش از ۳۰٬۰۰۰ برابر شتاب گرانش زمین را تحمل کنند؛ شتابی که اگر به بدن انسان وارد شود، می‌تواند به‌کلی بافت‌های نرم را متلاشی کرده و آسیب جدی و مرگبار وارد کند. البته باید توجه داشت که هیچ تاریخ مشخصی برای زمان عملیاتی‌شدن یا حتی امکان عملیاتی‌شدن این ریل‌گان ژاپنی اعلام نشده است.
منبع: newatlas
۵۸۳۲۳
